City hoppen

Nog ongeveer 150 km rijden naar de eerste ferry om Zweden te verlaten en in Denemarken te komen. Het is donker dus af en toe kijk ik omhoog naar buiten om te genieten van de mooie sterrenhemel. Voor alles is de laatste keer zoals nu goed duidelijk wordt, daarom omhoog kijken en genieten want de laatste keer dat ik deze mooi volle hemel zal zien voor een tijd. En dan dwalen mijn gedachten terug naar vorige week vrijdag...

Het begon allemaal om 05.00u, de wekker ging. De dag ervoren hadden we onze diploma gekregen van docenten en zijn de laatste woorden en geluk wensen uitgesproken. Maar nu was het dan echt zover, het afscheid. Omdat Margo, Ivet, Ramon en ik om 06.45u werden opgehaald door de taxi, hadden we de avond ervoor besloten dat we een gezamelijk ontbijt zouden doen om 06.00 uur. Na heerlijk genoten te hebben van het vers gebakken brood van George en de pannekoeken van Ramon, werd het tijd om te tranen te laten gaan want het moment was daar. Geloof dat niemand het droog hield, en degene die het wel volhielden stonden heel luidruchtig te doen om niet te laten zien dat ze het moeilijk hadden. Daarna alle spullen in de taxi geladen en na een laatste groepsfoto werden we naar het busstation gebracht. Vanaf daar de bus genomen naar Kemi en vervolgens de trein naar Helsinki. We hadden al te horen gekregen dat er 40cm sneeuw lag en dat er een sneeuwstorm bezig was. Nou dat was zeker het geval, maar gelukkig had Ramon een finse vriend en zij heeft ons geholpen om de juiste bus en weg te vinden naar het hostel. 's Avonds had het hostel een pre christmas party georganiseerd dus hebben wij daar gezellig een wijntje gedaan en kennis gemaakt met Simon. Hij werkte beneden in de supermarkt, heel gezellig maar als die finnen eenmaal praten... De volgende dag geen wekker gezet maar om 09.00u al wakker want ja dat krijg je als je met nog 8 andere op een kamer ligt. Rond 10.30u enthousiast met zijn vieren richting het centrum gelopen, helaas met een omweg. Kennelijk konden we de weg niet zo goed, raar hè. Eenmaal aangekomen hebben we een ovkaart gekocht voor 48 uur. En daar hebben we gebruik van gemaakt, zijn namelijk gelijk naar het olympisch stadiom gegaan met een uitkijkpunt over de stad heen. Vervolgens weer terug met de tram en nog even wat gegeten met Julia en Roel. Zij hadden 8uur overstaptijd tot het volgende vliegtuig dus ze waren ook even naar de stad gegaan. Toen afscheid van ze genomen, ook al afscheid, zie ze weer in Nijmegen. Daarna hebben wij een toeristisch rondje gemaakt door de stad en toen weer terug richting de hostel. 's Avonds lekker niks gedaan en redelijk op tijd onder de lakens gegaan. De zondag moesten we helaas afscheid nemen van onze Spaanse vrienden, even geholpen met de bagage en toen zijn Margo en ik naar een eilandje voor de kust gegaan met de ferry. Het was een oude vesting, leuk om te zien alleen alles was buiten en met -10 en wind hield het voor ons naar een paar uurtjes snel op. Daarna de stad ingegaan.. Lekker shoppen, er was alleen één nadeel.. We hadden geen ruimte om spullen mee te nemen. Maar souvenirs!! gaan altijd mee, zodat we mensen thuis blij kunnen maken. Daarna naar het hostel gegaan en de lekkere stamppot van Margo gegeten. Wij hadden het leuke idee opgevat om wat leuke kroegjes te bezoeken die avond, uitslag van de avond.. 1uur binnen, 3uur buiten. Een drankje doen op zondagavond blijkt niet echt de gewoonte. De maandag was het voor ons tijd om te vertrekken naar de volgende stad genaamd Turku. De dag ervoor hadden we een mooie roze slee gekocht dus daarmee hebben wij onze spullen vervoerd en zijn we met de trein naar onze bestemming gegaan. Eenmaal in Turku aangekomen met de taxi naar het hostel en onze bedden bekeken voor de aankomende 2 nachten. Daarna de stad in geweest op zoek naar een supermarkt wat nog niet zo eenvoudig is, de meeste winkels zitten in grote winkelcentra dus moet je net maar weten waar er een supermarkt in zit. De volgende dag was het minus 10 graden en zijn wij met volle moed gaan lopen, eerst naar het kasteel, toen naar de stad en door naar de kathedraal en daarna weer terug naar de hostel. Alles wat wij er in die week hebben aangegeten hebben we er toen afgelopen, het ligt niet bepaald dicht bij elkaar. In de supermarkt vonden we nog chocolade munten dus konden wij nog lekker genieten van een soort van sinterklaas gevoel. De volgende dag moesten we er vroeg uit want we gingen naar Zweden met de boot. Om 08.45u precies vertrok het schip en hebben wij ons thuisland voor 3 maanden uitgezwaaid. Nu heb ik meerdere zelf gezeild en last van iets had ik dan niet maar deze grote boot zorgde er toch voor dat ik een half uur lang tijdens de oversteek van Finland naar Zweden buiten stond met een misselijk gezicht. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik de eerste tekenen van land zag. Eenmaal in Stockholm moesten we nog een stukje met de bus en daarna lopen door de sneeuw van een halve meter hoog. Maar wij hadden onze slee en liepen degene met een rolkoffer hard voorbij. En natuurlijk toen we boodschappen gingen doen, ging de slee ook mee en zie de foto’s voor het resultaat. De volgende dag zijn we naar het oude gedeelte gelopen, slee mee en zijn we vanaf de trappen van het koninklijk paleis gesleed. Ook nog de wissel van de wacht gezien en op een gezellige kerstmarkt geweest dat overspoeld was met kinderen. Ook zijn we naar een oude kerk geweest, daar een kaarsje aangestoken voor opa . Daarna genieten van alle winkels en elke keer maar tot de conclusie komen dat het niet meer in de bagage kon en dat we blut zijn dus moesten we de leuke spullen maar weer ophangen. De avond zijn we uit eten geweest want het was onze laatste avond samen na een avontuur van 3 maanden. De volgende morgen dachten we leuk even een rondleiding te doen door Stockholm. Toen we om 10.00u aankwamen op de afspraakplek was er geen gids en samen met ongeveer 10 andere stonden we te wachten maar er kwam niemand. Na een 20 minuten besloten wij en 2 Australische jongens om onze eigen tour maar te doen. We zijn naar het oude gedeelte geweest maar ook naar een plek waar we de skyline van Stockholm hadden. Daar nog even een sneeuwpop gemaakt en toen belde Nick dat hij onderweg was en over 2 uurtjes bij ons zou zijn. Nog even geluncht en toen de laatste spullen verdelen waarna we naar de meetingplek ging. Daar alles letterlijk de auto in gestouwd en toen vertrokken we richting Nederland.

Het eerste deel van dit verslag had ik in de auto geschreven maar doordat ik gelukkig ook nog mocht rijden heb ik de rest hier in Arnhem afgeschreven. Nu ben ik inmiddels alweer een aantal dagen in Nederland. Het is vandaag donderdag 13 december 2012 en ik voel me thuis. Het duurde een aantal dagen want door al het reizen, we kwamen zaterdag rond 08.00 uur aan in Arnhem. De volgende dag doorgereden naar Noord-Holland. Eerst bij Nick zijn ouders gegeten, bij mijn ouders geslapen en de volgende dag de gehele dag op visite bij de opa en oma’s. Toen dinsdagavond weer terug naar Arnhem en nu na gisteren een dag niks doen heb ik het gevoel dat ik thuis gekomen ben.

En hierbij dan ook voorlopig mijn laatste verslag. Wanneer ik weer ga schrijven weet ik niet, op een paar vakanties ben ik niet van plan om voor langere tijd ergens heen te gaan. Naja, totdat ik afgestudeerd ben dan.. want het plan om naar Zweden te verhuizen is er nog steeds en door de maanden heen alleen maar sterker geworden.

Liefs Marije