Uhm,.. sorry(a) 5 pagina's

Bereid je maar voor, een verhaal van 4 weken met nog 1 weken in het vooruit zicht en er is een hoop gebeurt. Het is dus totaal 5 pagina’s waard. Veel plezier en sterkte met lezen.

Het was maandag geloof ik en Julia en ik hadden bedacht dat wij toch echt wel een weekend te skiën moesten. Dus zijn wij op zoek gegaan naar informatie waar dit kon. We kwamen uit op Levi, een ski ressort ongeveer 300 km van Tornio vandaan. Toen moest er besloten worden welk weekend. Het ging om dit weekend (9-10 november) of volgend weekend (17 -18 november). Dit weekend was er de World cup, dus dat leek ons een leuk weekend om te gaan. De volgende dag, dinsdag 6 november, zijn we er niet helemaal aan toegekomen vanwege een opdracht dit we hadden gekregen van school. De woensdag hadden we het er voor de lunch over dat we nu echt wel moesten beslissen hoe of wat. Tijdens de lunch zei Margo dat Mikko (Finse jongen) dit weekend naar Levi ging om te werken. Dus wij naar Mikko om te vragen of wij terug konden meerijden. Dat kon, toen vroegen we of hij een goedkope slaapplek wist… En die wist hij ook. Voor 3 uur sneeuw scheppen konden wij bij hem te logeren! En zo’n aanbod sla je natuurlijk niet af. Toen zei Outi (Fins meisje) dat ze richting Levi ging en ons op 3/ 4de kon afzetten. Wij door het dolle heen natuurlijk want we hadden zojuist onze skiweekend geregeld! Toen zei Margo dat ze ook wel meewilde en gelukkig was er nog plek en plaats voor haar. Woensdag avond hadden we ook nog een mooie afsluiter van de dag namelijk Noorderlicht. Maar deze keer was het heel erg fel en het was net alsof er golven in de lucht waren. Super mooi! Stond geloof ik ongeveer een half uur lang met mijn mond open van verbazing.
De donderdagochtend sprak Margo met Anna. Zei vertelde dat haar zus de volgende dag naar Levi ging en ons wel kon afzetten bij onze slaapplek wat was in het dorp Kittilä. Of te wel binnen anderhalve dag hadden wij onze heenreis, verblijf en terugweg geregeld. Ik kan vertellen dat wij van de Finse les in de middag weinig hebben meegemaakt want onze hoofd zat al in de sneeuw.

En toen.. de vrijdag!
’s Ochtends hadden we een toets over het plannen van een hike tocht. Na mijn mening heb ik hem goed gemaakt maar nadat ik het lokaal uitliep ben ik deze snel vergeten want om 13.00u werden we opgehaald voor de heenreis. Om 10 minuten voor waren we klaar en gepakt en liepen we als een stelletje ongeduldige kinderen heen en weer. Maar toen uiteindelijk kwam de auto toch. Snel alles ingepakt en daar begonnen we aan ons avontuur.

De heenrit was zonder problemen verlopen, paar keer op de rem gemoeten vanwege overstekende rendieren. Ze noemen ze hier domme beesten, snapte het eerst niet maar nu wel want deze gaan gewoon midden op de weg stil staan. En als er een auto komt niet aan de kant en lopen ze met een groep over moet je wachten tot de laatste voorbij is want ze wachten niet tot jij voorbij bent zodat de rest van de groep daarna kan oversteken. Aangekomen bij Mikko ontmoeten we de vriendin van hem Riikka. En konden we onze spullen in onze kamer liggen. We lagen met zijn 3en op een kamer en deze had zijn eigen uitgang. Julia en ik sliepen op een bounce bed (draaide de ene om, vloog de andere de lucht in), Margo op een matras op de grond. Daarna naar de winkel geweest met onze nieuwe Finse vrienden om boodschappen te doen en hebben wij wraps voor ze gemaakt. In plaats van vlees te kopen hebben we gehakt erbij gegeten van de eland die Mikko zelf geschoten had. ’s Avonds rond 20.30u had Mikko een informatiebijeenkomst over de World cup en zijn wij door Riikka rond geleid door Levi. De weg erheen was echt gaaf om te zien, doordat het gesneeuwd en gevroren had hingen de bomen vol met sneeuw. Het was echt een geweldig leuk dorpje, had het gevoel dat het kerst was. Er lag overal sneeuw op de daken en het gehele dorp was versierd met lichtjes. Zodra Mikko klaar was zijn we terug gegaan en snel gaan slapen want het was een drukke dag geweest met vele nieuwe indrukken.

Zaterdag ochtend hadden we de wekker op 08.00u staan, toen rustig ontbeten en daarna begonnen aan het sneeuw scheppen. De avond ervoor had ik al wat werk verricht samen met Mikko toen de rest aan het koken was, dus de handigheid had ik er al in. Sneeuw scheppen is niet erg om voor een weekendje te doen elke dag een uurtje maar kan geloven dat als je het elke dag moet doen het niet meer leuk is. Wij hadden daarin tegen echt verschrikkelijk veel lol gehad, na het scheppen een poging gedaan tot sneeuw engelen maken maar we vielen te ver weg in de sneeuw dus het was niet mogelijk en ook een aantal ‘groepsfoto’s ‘ gemaakt. Om 10.00u was het koppies tijd en daarna zijn we samen met Riikka naar Levi gegaan. Zij heeft ons ook nog even geholpen met het huren van de spullen en om 11.30 stonden we helemaal klaar om de berg op te gaan. Riikka ging toen kijken bij de World cup en wij zijn met de lift de piste opgegaan. In het begin was het weer even wennen om op een snowboard te staan maar het is net fietsen, je verleerd het nooit. Om 13.00u naar een andere piste gegaan met de bus waar we ons nog even 2 uurtjes vermaakt hebben. Daarna weer met de bus terug en om 17.30u de spullen weer ingeleverd en werden we al snel opgehaald door Riikka en Mikko. We hebben de gehele dag 1 keer 10 minuten pauze genomen en voor de rest op de piste gestaan. Toen we in de auto zaten en eindelijk ontspande moet ik zeggen dat ik het best wel merkte. Daarna weer even boodschappen gedaan, en hadden we rijst gegeten. Tijdens het eten hadden ze de sauna opgestookt, waardoor we na het eten lekker in de sauna konden. In onze appartement hebben wij een elektrische sauna, ook heel lekker, maar je merkt het verschil met een hout gestookte sauna. En omdat er sneeuw lag hebben we na de sauna een rol genomen in de sneeuw om af te koelen. Wat een beleving was dat, en natuurlijk was het echt hilarisch. Daarna hebben we nog even gepraat met Riikka over hoe het leven in Finland was. Leuk om te horen hoe het nu echt eraan toe gaat.

Liggen wij lekker te slapen, worden we opeens wakker gemaakt door Riikka die snel iets zegt over sneeuw en de auto. Mikko moest om 06.00u beginnen in Levi en Riikka zou hem erheen brengen. Maar de tent waaronder de auto stond was in elkaar gezakt vanwege de zwaarte van de sneeuw. Geluk dat wij er waren, want nu hebben wij de tent opgetild waardoor Riikka de auto eronder uit kon rijden. De auto op 2 kleine krasjes na was ongedeerd. Daarna zijn wij weer even snel in bed gedoken en vervolgens ging om 08.00u de wekker. Na een lekker ontbijt zijn we weer actief wezen sneeuw scheppen en om 10.30 uur zaten we in de auto op weg naar de World cup slalom. Zaterdag waren de vrouwen geweest en deze dag, zondag, waren de mannen aan de beurt. Bij de eerste ronde startte er 80 deelnemers, waarvan de eerste 30 doorgingen naar de 2de ronde. Ik vind het altijd leuk om te kijken op tv maar een keer meemaken in het echt was toch wel heel bijzonder. Nadat er een skiër is geweest zijn er veel mensen die de baan snel in orde maken voor de volgende deelnemer. Het lijkt dan net een mierenhoop, en dat binnen enkele seconde want de volgende komt er alweer aan. In de pauze hadden we een drankje gehaald en langs alle kraampjes gelopen die er waren. Er was ook een husky bedrijf met puppies. Zie de foto, geloof dat die genoeg zegt. En we hebben ook nog rendieren vlees gegeten. De tweede ronde is gewonnen door een Zweedse man. Het was een spannende race.
Daarna snel naar de auto gegaan en richting Levi gereden voor een aantal uurtjes shoppen. We hebben toen nogal wat souvenirshops geweest en helaas heeft mijn discipline om niks te kopen mij laten zitten. Want toen we terug gingen naar ons huisje had ik zomaar twee tasjes in mijn hand. De ene met souvenirs en de andere met een nieuwe skibril. Nadat we even gegeten hadden zijn we richting het zuiden gereden. Tot onze grote spijt want we hadden graag een aantal dagen extra willen blijven. Halverwege in Rovaniemi gingen Riikka en Mikko naar haar ouders vanwege vadersdag. En hebben wij ons vermaakt in het angry birds park met ijs effect, je kon er niet meer lopen alleen maar glijden. Ook hebben we een drankje gedaan in het Coffee house, waar ik een heerlijke martinni Blauwe bessen met aardbei had gedronken. Toen het bezoek bij de ouders over was werden wij weer opgehaald voor de verdere reis. Het was jammer om te zien dat hoe meer we richting Tornio gingen hoe minder de sneeuw werd. Roel had gezegd voordat we weg gingen dat hij soep zou maken, maar toen we eigenlijk in Tornio aankwamen was het al 23.30 uur en hadden wij niet meer verwacht dat er soep zou zijn. Maar,.. jaja je raad het al.. toen we binnen kwamen was Roel daar en natuurlijk de soep. Had die aardige jongen ook nog zelf broodjes gebakken dus zaten wij rond 00.00u heerlijk een bakje soep met brood te eten. Na het delen van de grootste verhalen zijn we toen naar bed gegaan, want het was een weekend met vele indrukken.

Als je nog een keer twijfelt tussen de Alpen of de bergen in Scandinavië zou ik hier heen gaan. Het is hier een soort van magisch iets met de sneeuw aan de bomen enz. Ook is het een groot voordeel dat de pistes verlicht zijn waardoor ze tot 19.00u open zijn en op vrijdag zelfs tot 23.00u.

Maandag hoefden we pas om 12.00 uur te beginnen met de les en begonnen we met het voorbereiden van de wintertrip. Er was al een grove weekplanning gemaakt door de docenten dus hoefden we alleen de dingen voor te bereiden. Ik heb samen met Tuva en Margo het langlaufen voorbereid. Dinsdag kregen we ’s ochtends les in wat er kan gebeuren als je in de kou buiten bent. Kan je vertellen dat er geen smakelijke foto’s bij waren. Woensdag moesten we alles op papier hebben staan, wat we gingen doen en wat de risico’s waren. ’s Avonds kwam Riikka nog langs om even gezellig na te kletsen. Donderdag hebben we de meeste spullen bij elkaar gezocht en toen was het alweer weekend. Deze was niet zo bijzonder op zaterdagavond na. Toen hadden we een internationale avond met eten en entertainment van elk land. Wij hadden stamppot gemaakt en het verjaardagsspel gedaan van het programma Ik hou van Holland. Was een groot succes!

Toen de wintertrip.. Het begon op de maandag. Om 08.30 uur verzamelen en zo gauw de bus kwam hebben we de trailer ingeladen. Daarna begonnen we aan een 4 uur durende reis naar Oulanka. Daar gingen we naar een jeugdcentrum. Hier kregen we uitleg over wat ze deden en hebben we zelf ook een aantal activiteiten gedaan wat ze gebruiken. Het was zeer interessant en voor sommige onder andere mij een richting die we op willen gaan wat betreft werk. Op hun terrein hebben we ook onze tent opgezet en lag ik al snel met twee andere in een tentje te slapen bij minus 5. De volgende dag hadden we ontbijt in het jeugdcentrum en daarna de trailer geladen om naar onze volgende bestemming/ activiteit te gaan. Op het programma stond een tweedaagse hike met een overnachting in een tent. We hadden een tocht van 7 kilometer door een prachtig landschap met aantal keer een oversteek over een hangbrug. Aangekomen op plaats van bestemming voor de dag was er een mooi uitzicht op een waterval. Toen de tent opgezet en lekker gegeten. Deels gekookt op het vuur wat altijd een uitdaging blijft. ’s Avonds had een aantal een spel gemaakt met de kompas en een aantal opdrachten erbij. Daarna hadden we een reflectie over hoe de afgelopen 3 maanden waren geweest.
De volgende ochtend werd ik heerlijk wakker, had voor het eerst een hele avond doorgeslapen in de tent zonder tussendoor wakker te worden. Na een lekker ontbijtje met spek en ei zijn we doorgelopen naar ons eindpunt waar we werden opgehaald door de bus om door te gaan naar Ruka om te gaan langlaufen. Het langlaufen was onze (Margo, Tuva en mij) activiteit en we begonnen om 13.00u met de uitleg hoe je de ski’s aanmoet doen. Deze had ik gedaan aangezien ik totaal nog nooit op langlaufski’s heb gestaan, was dit het makkelijkste om te doen. Daarna begonnen we met de “les” hoe te skiën. Moet zeggen dat ik mijn roeping heb misgelopen, want wat ben ik toch goed in langlaufen. Het is helemaal vanzelf, haha, en dat zegt degene die vast niet gaat skiën maar liever op haar snowboard staat. Kan het niet helemaal geloven maar het staat op de foto. ’s Middags zijn we naar de winkel geweest om een heerlijke maaltijd samen te stellen waarna we in de sauna zijn geweest en toen aan het koken zijn geslagen. We zaten met zijn 8en in een huisje, Margo hadden de luxe om een tweepersoonsbed te delen. Het lijkt alsof je meer slaap ruimte hebt. Na een heerlijk avondje relaxen op tijd te bed want de volgende dag gingen we de hele dag: SNOWBOARDEN!!
Thja, het is en blijft mijn sport. Het geeft mij een gevoel van een soort van vrijheid, hou ervan. Maar terug naar het verhaal. Om 08.30u moesten we verzamelen voor de huisjes, we kregen daar een uitleg over de piste en hoe alles in zijn werking zou gaan. Dit was voornamelijk voor degene die nog niet eerder op een piste zijn geweest. Na deze uitleg zijn we gaan lopen naar de piste, het was ongeveer 20 minuten lopen. Daar aangekomen werd iedereen onrustig, de piste was te zien.. en toen kwam het leukste gedeelte iedereen de materialen geven. Er waren veel snowboarders die nog nooit op de piste waren geweest en daardoor niet wisten hoe de materialen moesten passen dus hier een mooie taak voor mij weggelegd. Daarna mijn eigen spullen gehaald en na de piste gelopen waar we de laatste dingen te horen kregen. Vervolgens heb ik samen met Marta, Margo en Tuva de lift genomen en hebben wij ons prima vermaakt tot 12.00 uur want toen was het lunchtijd. Na de lunchtijd waren er lessen voor ski beginners, snowboarders beginners en skiien expert. Helaas voor mij was er niemand anders die snowboarden op mijn niveau dus ben ik met de skiërs expert meegegaan. Na een halfuur kwam er een snowboard lerares die zich verveeld. Het is het voorseizoen dus weinig lessen. Waarop zij voorstelde om samen te gaan, en daar zeg je natuurlijk geen nee tegen. Tot 15.00u heb ik samen met haar naar beneden geroest, en onder andere geleerd een 360 te maken, met mijn verkeerde voet te boarden en om te springen van de kikker. Toen een pauze gehad met chocolademelk en een kaneelbroodje.. hmmmm, lekker joh. Deze ga ik echt missen maar heb het recept al binnen dus mijn huis zal binnenkort naar kaneelbroodjes ruiken. Na de pauze ben ik samen met onze leraar Kai gaan snowboarden. Hij heeft mij geleerd om te carven. Dat is gebruik maken van de zijkant van je board om sneller te gaan. En het ging goed! Deze dag heb ik echt veel geleerd en merkte ook gelijk verbetering. Het was echt een geweldige dag. Om 19.00u mijn board ingeleverd en even lekker in de sauna geweest. Deze avond kreeg ik te horen dat het husky rijden niet doorging omdat er te weinig sneeuw lag. Maar dat betekende dat er weer een dag snowboarden, wat achteraf niet zo erg was. ’s Ochtends had ik Ida geholpen en heb ik wat manieren geleerd hoe ik iemand kan helpen met het leren van snowboarden. Toen nog even met Margo naar beneden gegaan en met een paar beginner snowboarders. ’s Ochtends had Kai gezegt dat hij om 13.00u even lekker zelf wilde snowboarden, en als ik meewilde dat dat kon. En daar zeg je natuurlijk geen nee tegen. Dus ging ik samen met Kai en de lerares van de dag ervoor naar boven in de lift. Eenmaal bovenaan had ik wel mijn twijfels of ik het wel zou bij kunnen houden maar al snel bleek dat door de training van de dag ervoor ik het gewoon kon. Tot ongeveer 15.00 uur zijn we naar beneden gesneld, en ook wat gesprongen. Het was een heerlijke beleving, want samen met skiers naar beneden is niet mis maar nu kon ik het gevoel delen. En ze snapten ook waar ik meezat als het niet zo lekker ging. In één woord: GEWELDIG!!

Om 17.00u vertrok de bus terug naar Tornio, en na een reis van 4 uur en het opruimen van de spullen konden we lekker gaan slapen. Vermoeiend was het zeker wel. In het weekend heb ik lekker weinig gedaan, ben wel al begonnen met het pakken van mijn tas. Had alle spullen die ik gewassen had en niet meer nodig zou hebben in de backpack gedaan.

En toen begon de laatste week… maandag hebben we de overige spullen opgeruimd van de wintertrip. Dinsdag hadden we ’s middags een filmanalyse middag over risico’s met kayakken. Woensdag begonnen we de dag met proces de ervaring en later op de middag hadden we een gesprek met de docenten en de Nederlandse studenten. Om 17.00u begonnen we met de laatste activiteit van de tutoren. Toen dat afgelopen was, nog even bij de jongens in de appartement zitten waarna we naar de kroeg zijn gelopen. Want mijn fiets had ik in de middag terug verkocht voor de halve aankoopprijs. Aangekomen in de kroeg werden we verwelkomd met heerlijke live muziek en hebben wij een zeer geslaagde avond gehad met als einde 05.00u doodmoe in bed.

En toen donderdag 29 november 2012 de allerlaatste dag begon met een gezamenlijk ontbijt met de leraren in Joentalo. Het gebouw waar we normaal altijd lunchen. Waarna we een verhaal kregen uitgeprint door een aantal van de groep gemaakt over de belevenissen van de laatste 3 maanden. En natuurlijk.. de diploma! Daarna hebben wij aan de docenten nog een zelfgemaakte present gegeven en toen was er taart. Hierna heb ik de sleutel ingeleverd van ons appartement en nu zit ik hier in het klaslokaal mijn laatste verslag vanuit Finland te typen. En het laatste verslag vanuit Scandinavie, aan alles komt een einde maar had gehoopt dat het nog niet zo snel zou gaan. Ik mis mijn vriend, familie en vrienden maar wat heb ik veel geleerd en elke keer kom ik erachter dat er nog veel meer dingen zijn die ik wil kunnen.

Gelukkig voor mij is de reis nog niet helemaal klaar, morgen om 06.45u worden we opgehaald door de taxi om te beginnen aan de reis naar Helsinki. Samen met Margo, Ramon en Ivet gaan we de hoofdstad van Finland voor een weekend onveilig maken. Ramon en Ivet zullen de maandag doorvliegen naar Spanje waarop Margo en ik naar Turku zullen gaan voor een paar dagen. En de woensdag zullen we de boot pakken naar Stockholm. De vrijdag zal ik op worden gehaald door mijn lieve vriend en een studiegenoot van hem waarna wij naar Nederland rijden. Dat zal leuk worden want er ligt sneeuw en de voorspellingen zijn dat het niet zal verdwijnen. En aangezien dat ik nog nooit met sneeuw heb gereden… maar er is een eerste keer voor alles. Dan hopen we op zaterdag in Arnhem aan te komen waarna we onze slaap gaan inhalen en de volgende dag zullen we naar het mooie West-Friesland rijden.

Nou dat was het dan, en dan kan ik na een lange tijd tegen iedereen zeggen...

Tot in Nederland!