2 dagen spelen in de sneeuw.

Zoals ik in het vorige verslag had aangegeven zou het gaan regenen. Nou voor degene die het al op mijn facebook hadden gezien was het niet bepaald regen maar waren het mooie witte volken die uit de lucht kwamen vallen. Daarom hadden we besloten om niet naar het natuurreservaat Gnupen te gaan maar de rondrit ‘siljanmeer’ te doen. Of te wel in de bus rondrijden, met onderweg een paar stops. Dit zal ik waarschijnlijk niet doen want het is voor de groepen maar het is voor mij een goed moment om de omgeving te bekijken en te weten wat er in de omgeving te doen is.
Dus de eerste stop zou voor ons in Mora zijn. Dat is de grootste plaats op ongeveer 30minuten rijden vanaf Johannisholm. Tijdens die rit zijn we onderandere nog gestopt bij het Skogamuseum (Bosmuseum) en bij Dressin (Spoorfietsen). Puur om te kijken waar dat zich bevind voor dat als gasten er naar vragen wij het kunnen uitleggen. Ook zijn we langs het vliegveld van Mora geweest, dit is in de zomermaanden een kartbaan. In Mora aangekomen zijn we naar de winkelstraat ingelopen. Het is ook letterlijk maar één straat. En werd er aangewezen waar alle winkels zich bevonden. Toen kregen we een halfuur de tijd om even voor onszelf spullen aan te schaffen. Voor mij betekende dit dat ik tijd had om een Zweedse simkaart te kopen. En dat heb ik voor elkaar gekregen in mijn beste engels, gelukkig spreken ze hier goed engels anders was ik zwaar de lul geweest. Na het halfuur hadden we afgesproken in de koffiestuga waar ik een typische prinsessentaartje had geprobeert. Moet wel zeggen na die taart had ik genoeg gegeten tot ongeveer 15.00u. Het was toen 11.00u. Na de koffie en de thee gingen we naar Nusnäs. Hier worden Dalhräst paardjes gemaakt. Dat zijn beschilderende paardjes met een geschiedenis natuurlijk. Was echt leuk om te zien hoe ze die zo vaardig maakten. Het schilderen ging echt zo snel, was ongelofelijk. Ik denk dat ik er ongeveer 2 weken over zou doen terwijl zij in 2 minuten klaar is. Na de paarden reden we naar Storstupet. Dit was een rivier die vroeger gebruikt werd om de boomstammen mee te vervoeren, en nu alleen nog maar water met brute kracht doorheen raast. Echt gaaf om te zien. Jaa.. en toen begon het avontuur pas echt. Want er lag natuurlijk sneeuw en we waren in het bos, op een gravelpad. Thja, een bus met zomerbanden met 7 volwassenen red je het kennelijk niet de heuvel op. Of te wel we moesten eruit, sneeuwschuiven en duwen. Natuurlijk dachten wij na die ene keer zal het wel lukken gewoon genoeg snelheid houden. Maar.. zo werkte dat natuurlijk niet. Dus waarvan wij dachten dat het een rustig dagje voor ons lichaam zou worden werd het tot 4maal aan toe sneeuw schuiven. Maar na de tweede keer hadden wij besloten dat het beter zou zijn om te gaan lopen achter de bus aan want zo zou hij het wel elke keer redden. Dus hebben wij ook nog eens 3km gelopen achter onze bus aan. En Jim maar mooi in de bus zitten.. Uiteindelijk kwamen wij aan bij Helvetasfallet aan. Het was dezelfde rivier waar we net waren alleen dan hing er een brug overheen en vanaf de parkeerplaats was het een looproute op eigen risico met de sneeuw. Maar moet zeggen het zag er echt gaaf uit, de volgende keer zou ik er graag heen gaan met de canon om er goede foto’s van te maken. En toen,.. jaja we moesten nog terug door de mooie besneeuwde bossen. Over dezelfde weg terug wilden we niet want de sporen waren gelijk ijzig. Gelukkig was er de mogelijkheid om een andere weg te nemen, maar dat betekende wel dat we een hele hoge heuvel op moesten. Dus wij hebben ongeveer een kwartier lopen sneeuw ruimen en daarna kregen we wel in 1 keer de bus omhoog. En aangezien we net alles omhoog moesten, konden we na de hoge heuvel instappen want nu hoefden we alleen maar naar beneden. Vanaf toe konden we naar huis toe, naar de heerlijke kookkunsten van Jean want door al dat spelen in de sneeuw kreeg je wel honger. Thuis aangekomen namen we nog even het spel levend stratego door. En zijn gelijk tot de conclusie komen dat de kaarten moesten worden vervangen. Aangezien ik degene wordt die de kinderspelen vooral zal leiden heb ik die avond nog nieuwe plaatjes gevonden zodat we het spel als we gekleurd papier hebben snel in elkaar kunnen zetten. Ook heb ik in de avond met behulp van Suzan. Bedankt nogmaals, mijn Zweedse nummer voor elkaar gekregen. Dus mijn Nederlandse nummer is tijdelijk niet in gebruik. Wel ben ik op mijn whatsapp te bereiken of natuurlijk op mijn nieuwe nummer.
De volgende ochtend zouden we een GPS-tocht gaan doen, ondanks de sneeuw ging deze door. Eerst legde Geert in zijn beste Engels uit hoe we de GPSen moeten gebruiken. Daarna gingen we warm aangekleed op pad. Na ongeveer een kilometer kwam ik erachter dat handschoenen eigenlijk wel een geniale uitvinding was aangezien ik ze niet mee had. In het begin ging het nog, tot dat we van de weg afgingen en hemelsbreed gingen lopen door de bossen. Want toen moest ik vaak mijn evenwicht behouden met mijn armen en kon ik mijn handen niet meer in mijn jaszak houden. De gps bracht ons tekens naar een bordje opgehangen in de bomen met nieuwe coördinaten erop. Zo gingen we de hele tocht door. Bijna op de helft kwamen we in het moeras, en tja dan is het de bedoeling om je voeten/schoenen droog te houden. Maar met de sneeuw is er geen onderscheid tussen waterige gedeelten en de droge gedeelde. Gelijk een tip vanuit zweden, loop je in het moeras, zoek je weg dan via boom naar boom en van planten naar planten. Want daar is het, het stevigst. Klinkt logisch, en dat is het ook. Tijdens de tocht hebben we ook veel kleine riviertjes moeten oversteken en ik ben echt blij met mijn Nederlandse benen want daardoor kon ik er meestal makkelijk overstappen/springen. Na het moeras kwamen we bij het volgende gedeelde, het rotsgedeelte. Het bos was redelijk nieuw aageplant en deze machines zorgen ervoor dat alle stenen naar boven komen. Of te wel, met sneeuw daarop weet je nooit waar de stenen liggen en was ik zwaar dankbaar voor mijn stevige bergschoenen want anders hadden mijn enkel het niet overleeft. Of te wel tip 2 neem stevige wandelschoenen mee!! En thja, ik weet mam dat je het wat vond mijn kosten voor de broeken en jassen enz maar geloof me zonder die was ik helemaal doorweekt. Mijn broek was halverwege in het moeras geheel doorweekt door de sneeuw uit de bomen maar aan het einde van de tocht was hij weer geheel droog. Geniaal die kleding:). Het laatste gedeelte van de tocht was over een grafelpad. En toen waren we blij dat we lekker de bakkerij (receptie) in konden voor de evaluatie en een bak warme drank. Na de evaluatie ben ik lekker gaan douchen want mijn handen konden wat extra warmte gebruiken. En nu zit ik dus met mijn benen lang uit op mijn stoel voor me dit verhaal te typen. Ik heb nog wat foto’s van mijn huisje en van vandaag. En het bewijs dat ik echt in de sneeuw stond. Nu is het ondertussen alweer aan het dooien want morgen gaat de zon heerlijk schijnen. En dan gaan we de wildsafari doen, of te wel… heerlijk rustig in het busje zitten en dieren spotten. Het is nu bijna 18.00u dus het eten wordt opgediend.

Tot ziens!!