Dag 2 en 3

03-05
Ondertussen 2 dagen verder, en de lichamelijke toestand is in één woord spierpijn (in de schouders!) En een beetje last van de kont.

Want ja, wij zouden en moesten kanoën wat ieder ander iemand in 2 dagen zou hebben gedaan in 1 dag doen. Om 9.00 uur op 2 mei begonnen we met de uitleg wat we vandaag zouden doen en wat we zouden zien. Daarna gelijk door naar de kano’s, ze lagen al klaar op een mooie plek. Speciaal gemaakt voor de kano’s, ook hadden ze wagentjes speciaal voor de kano’s. Zodat ze makkelijk naar het water konden worden gebracht. Echt geniaal, want ik was al bang dat ik elke keer met die krengen moest sjouwen.
Nadat ze hadden geshowd hoe de wagens moesten worden vast gemaakt aan de kano’s liepen we door naar het outdoorhok. Hierin liggen veel spullen opgeslagen, onder andere dus ook de peddels en de veiligheidsvesten. Na deze verdeeld te hebben, gingen we een leuk spelletje doen. Genaamd appel, ei en kiwi. We moesten in een kring gaan staan, de peddel met 1 hand vasthouden en met de ander kant op de grond recht voor ons. Als Peter (de vorige eigenaar van Johannisholm) appel zei moesten wij de peddel aan onze rechterkant pakken. Ei was voor links en kiwi was voor een 360 rondje draaien. Deze woorden waren in een verhaal geweven, en thja dat is niks voor mij. Ook al was ik er tot mijn grote verbazing de eerste keer niet uit. Heb ik de derde ronde niet gehaald. Na dit spelletje gingen we met de kano’s naar de inlaatplaats. Ieder ging in tweetallen in een kano, ik zat met Matt (een van de engelse).

Vervolgens peddelden we van het ene meer naar het andere, aangezien Matt al een lange tijd niet meer in een kano had gezeten, waren onze aantal kilometers verdubbeld aangezien wij niet bepaald recht vaarden. En met mijn grote spierkracht kwamen we ook niet echt vooruit dus ongeveer de gehele tocht lagen wij gezellig achteraan. Op een kwart van de tocht moesten we een oversteek maken over het land. Helaas heb ik er geen foto’s van maar mijn witte h&m schoentjes waren niet meer wit. Doordat de grond nog deels bevroren is kan het water nergens heen of te wel alles wordt blubber. Aan het einde van de oversteek gingen we even lunchen, met een niet al te lelijk uitzicht over een meer. De doel van onze reis was een eiland waar de gasten tijdens de tweedaagse reis op blijven slapen. Eenmaal hier aangekomen was de wind behoorlijk toegenomen, en helaas moesten we dus terug tegen wind. Voordat we weer terug gingen werd ons het een en ander op het eiland uitgelegd. En terwijl wij bijna weg wilde gaan begon de wind te draaien met een kwart. Of te wel we hadden zijwind. Maar ja als de stuur kunsten niet zo goed zijn en de kano vatbaar is voor wind, hebben we volgens mij nog een kilometer extra gepeddeld.
Tijdens deze tocht zijn we ook nog langs een beverburcht gegaan. Hij was vorig jaar wel bewoonbaar maar nu nog niet helaas. Tijdens het vragen heb ik ook nog wat Zweeds geleerd namelijk: Jutta Bra dat betekend heel goed. Ik ga een poging doen om elke dag iets te leren. Eenmaal weer aangekomen in Johannisholm waren we pittig vermoeid, en kon ik voorspellen dat ik de volgende dag spierpijn zou hebben in mijn schouders. Helaas voorspelling uitgekomen. ’s Avonds kregen ik, Geert en Wemke nog een rondleiding door Johannisholm met de verhalen va de geschiedenis erbij. En echt wat miste ik op dat moment mijn camera. Want wat is de ondergaande zon toch mooi over het meer. Voor pap, mam, Margriet en Jan: Jullie hebben vanaf de camping daar een geweldig uitzicht op dus bereidt je alvast maar voor. Ook is er een prachtig stukje bos waar niks is aangedaan waardoor het een geweldige sprookjes uiterlijk heeft. Na de rondleiding was het echt tijd om naar bed te gaan. Want de ogen vielen, zo gauw ik het bed raakte, dicht van de drukke maar leuke dag.

Toen ging om 07.15u de wekker alweer want om 08.00u stond het ontbijt klaar. Elke ochtend staat er een ontbijttafel klaar voor de instructeurs, keurig verzorgt. Omdat we niet wisten hoelang we weg bleven met het mountainbiken, de activiteit voor vandaag, maakten we een lunchpakket klaar. Dus mountainbiken, de activiteit waar mijn fietsuithoudingvermogen werd getest. En ik moet je zeggen ik ben aardig door de test gekomen. Samen met Peter en Stef (Een van de gasten) reed ik continu voorop. En de engelse, 2 mannen uit het leger, reden achterop. Al moet ik eerlijk zijn dat ik bij het eerste heuveltje het allemaal niet rooskleurig inzag. Maar nadat de spieren waren opgewarmt en ik gewend was aan de fiets ging het zeer goed. Tijdens het fietsen echt adembenemende, typische zweedse uitzichten gezien. Ook 2 beverburchten, deze waren wel bewoont. Deze keer had ik mijn wit zwarte nike’s aan, ik ging er vanuit dat we niet nat zouden worden. Maar helaas kwamen deze geheel zwart uit de tocht. Op een bospad was er een blubberig stuk, dus dan denk je natuurlijk ik moet er om heen. Nou niet dus, juist daar was het meeste waar je door heen zakte en wij stonden dan al snel met zijn alle stil in de modder. Maarja dat moet je afstappen, en helaas zakte ik tot mijn enkels aan toe naar beneden. Achteraf werd ons leuk verteld dat er een truc was, namelijk gewoon door het midden fietsen want ook al ziet het er modderig uit. Dat is het stevigste stuk. Thja, als we dat hadden geweten. Gelukkig voor ons, of niet, gingen we op de terugweg ook hierlangs dus konden we het even uitproberen. En aangezien Stef zei dames gaan voor was ik de eerste die op de terugweg daar doorheen moest. Heel pittig van hem maar ik was doodsbang dat ik nogmaals vast zou komen te zitten. Maar zo stoer als ik ben heb ik het gedaan en jawel het lukte. Dus een overwinning voor mij vandaag:) Rond 14.00u waren we terug en hadden we de mountainbikes schoongemaakt. Dus hadden we nog een middag over. Om 15.00u had ik afgesproken met Paulien en Peter om het levende ganzenbord door te nemen. Dat zal een van de activiteiten zijn die ik veel met de kinderen zal gaan spelen ’s avonds. Maar aangezien het een hele makkelijke activiteit was, heb ik hem zelf in het engels kunnen uitleggen aan Matt en Jim. Daarna heb ik met Laura mijn stageopdrachten doorbesproken. Ik zal een risico-analyse maken van de piratentocht en een nieuwe activiteit maken genaamd Letterboxing. Een typisch engelse activiteit. De rest van de middag heb ik aan de laatst genoemde gezeten. En ook nog een begin van dit wat te lange verslag. Ondanks dat er niet mooi weer was voorspeld, was de zon er toch. Daarom heb ik lekker in het zonnetje zitten werken. Helaas voor morgen staat er regen op het programma, hopen dat het mee zal vallen.

’s Avonds heb ik het levende ganzenbord uitgevoerd, met wel jaja 4 deelnemers! Toen zijn we er ook achter gekomen dat de meeste vragen achterhaalt of te moeilijk waren. Deze zal ik op mij nemen om het veranderen, waarschijnlijk net zo als meer spellen. Of spellen omzetten naar het engels.

Ik zal even wat namen uitleggen om ervoor te zorgen dat de rest van de verhalen later ook wat duidelijker zijn. David en Jean wonen nu ongeveer al 7 jaar in Zweden, komen uit Engeland. Ze hebben een zoon Stacy en een dochter Laura. Laura is getrouwd met Jim. Zij zijn de eigenaren van Johannisholm. Met hun meegekomen naar Zweden zijn Matt en Gemma met hun 2 kinderen. De jongste is 8maanden en de oudste bijna 3 jaar. En Stef in dit verhaal in een van de gasten, ongeveer 13 jaar oud en had een bere-conditie.

Nou het is voor mij bedtijd, sov gott (slaap lekker) en tot het volgende verslag.